1821 - Molar um málþóf og fleira

Þetta held ég að hafi bara aldrei gerst áður. Það fyrsta sem ég skrifa í þessu bloggi er fyrirsögnin. Nú er semsagt komið að því. Í ein átjánhundruðogtuttugu blogg hef ég alltaf verið að bögglast við að semja hæfilegar fyrirsagnir á bloggið mitt. Nú stekkur hún bara albúin fram eins og Aþena úr höfði Seifs. Og ég verð að hundskast til að semja blogg sem hæfir svona fínni fyrirsögn. Að sumu leyti kann að virðast sem ég sé að gera grín að Eiði Guðnasyni með þessu, en svo er ekki því ég var einmitt að horfa á skrípamynd af Bjarna Benediktssyni þegar mér datt þetta í hug.

Í morgun varð ég fyrir miklum vonbrigðum. Ég hélt nefnilega að Illugi Gunnarsson (þó hann hefði eitt sinn verið í slagtogi með óvininum sjálfum sem er svo máttugur að þeir sem nefna nafn has missa hálfan kraft sinn eða verða alveg eins Jóhanna Sigurðardóttir. DO er hann víst nefndur – ó mig auman - ég vissi ekki að líka væri bannað að skammstafa nafnið hans.) væri supergáfaður. Hann var nefnilega eitt sinn að koma úr einhverju viðtali eða eitthvað á stöð 2 þegar ég var næturvörður þar. Og hann fór að tala við mig um allt mögulegt og það kom í ljós að hann er ansi vel heima í mörgum  málum. Fyrst töluðum við um fótbolta, aðallega enskan því sá íslenski er svo leiðinlegur. Farðu frá þarna, Mörður. Og svo bara um allt mögulegt. Illugi er semsagt orðinn málþófssinnaður mjög og nú sé ég að þessi málsgrein er orðin alltof löng.

Já, fjölyrðum aðeins um þessi vonbrigði. Hann var einna fyrstur á skrá í hálftíma hálfvitanna og ég bjóst við að honum tækist að láta gáfurnar skína í gegn. En, nei. Hann talaði næstum því eins og allir hinir og er greinilega með einhverja SJS komplexa því hann vildi meina að einhverjir aðrir, hann sjálfur jafnvel, jöfnuðust eitthvað á við Steingrím hinn ógurlega og Vigdís litla Hauks faldi sig undir borði.

Og í lokin á blogginu þarf ég svo að hnýta einhverri speki sem kannski er engin speki, bara sannleikur.

Það er flest dæmigert sem ég geri. Og djöfull leiðist mér það. Væri miklu betra að vera svolítið spesíal. Ólíkur öllum öðrum o.s.frv.. Tveir punktar hér. Allt eftir bókinni. Já jafnvel ólíkur Ólafi sérstaka.

Þetta fer nú bara beint í kvartholið sagði Styrmir og skutlaði greinargerðinni aftur fyrir sig.

Í háloftunum.