2030 - Óbermið hann Óbama

Athyglisvert er það sem DV segir um Vigdísi Hauksdóttur. Hún hótaði RUV bara óvart og meinti ekkert með því. Þetta er satt að segja ekki mjög sannfærandi. Hún er óhæf til að gegna því embætti sem Framsóknarflokkurinn hefur ætlast til af henni. Sigmundur Davíð þarf að losa sig við hana til að verða sjálfur tekinn alvarlega. Það er ekki nóg að hafa komið í veg fyrir að hún yrði ráðherra. Sennilega er hún líka óhæfur þingmaður. Það er margt sem bendir til þess. Ég hef ekki fjölyrt mikið um Vigdísi hingað til en nú tekur steininn úr. Það er ekki hægt að hóta með þessum hætti. Ef hún kann ekki betur en þetta að fela eigin hugrenningar þá er þetta ekki starf fyrir hana. Svo einfalt er það.

Kvart Framsóknarflokksins og kvein um óþæga fjölmiðla er ekki til þess fallið að auka samúð með þeim. Eðli alvöru fjölmiðla er að vera á móti ríkjandi stjórnvöldum á hverjum tíma. Séu þeir það ekki eru þeir stórgallaðir og mjög eðlilegt er að gera ráð fyrir þöggun eða mútum. Hvorttveggja er þó oft líklegast. Svo sterkt getur ritstjórnarvald samt orðið að fréttafólk leggi meira uppúr trúnaði sínum við ritstjórann en stjórnvöld. Ég nefni engin nöfn en Morgunblaðið kemur óneitanlega upp í hugann. Samt er það alveg ágætt á mörgum sviðum. Hrunfréttir þar er samt lítið að marka. Jafnvel eru blaðamenn þar ekkert skárri en kollegar þeirra á DV hvað það snertir, þó auðvitað séu áherslurnar aðrar.

Ég er búinn að vera undanfarna viku í fríi í Ölfusborgum og veðrið hefur verið í heildina sæmilegt, þó dálítið hafi rignt. Það er ágætt að vera þar og fljótlegt að skreppa í bæinn ef þörf krefur. Næst á dagskránni er stutt ferð til Ítalíu en þó ekki alveg strax. Nú þarf ég að drífa mig í að koma þessi á Moggabloggið svo fólk haldi ekki að ég sé alveg dauður.

Listaverk eftir konuna mína er í Bankastræti og blasir ágætlega við ef farið er frá Lækjartorgi upp Bankastræti (vinstra megin). Það er Arion-banki sem stendur fyrir þessu svo greinilega er þeim ekki alls varnað.

Dómurinn yfir Bradley Manning er hneyksli. Bandaríkjastjórn er án nokkurs vafa orðin mesta Stóra Bróður-stjórnin í heiminum. Pútín Rússlandsforseti kemst ekki með tærnar þar sem óbermið hann Óbama hefur hælana. Margt gott má auðvitað um bandarískt þjóðlíf segja en í mannréttindamálum er bandaríska ríkisstjórnin alveg úti að skíta. Undarlegast af öllu er að henni virðist samt hafa tekist að múlbinda alla helstu fjölmiðlamenn þessa forysturíkis um frelsi í heiminum. Þjóðremban þar er orðin slík að búast má við sprengingu fyrr en síðar. Þeir hafa að vísu mun meiri rembuástæðu en Sigmundur en öllu má ofgera.

Aflimað tré og grænt gras.