1731 - Lygimál

Í blogginu mínu í gær (eða s.l. nótt) var m.a. talað um Vestmannaeyjar. Þar hefði ég auðvitað átt að setja eitthvert greinilegt lygamerki því auðvitað var allt sem þar kom fram argasti uppspuni og tilbúningur. Flestir hafa eflaust séð það strax en kannski ekki allir. Þarna féll ég semsagt í þann pytt sem margir gera að halda að það sem maður skrifar sé svo lygilegt að enginn trúi því. Sannleikurinn er samt oft lygilegur mjög.

Legg svolítinn metnað í að fá eigin hugmyndir að skrifum í þetta blogg. Vissulega fást oft hugmyndir um ýmislegt með því að lesa fésbók og blogg annarra. Stundum er maður hjartanlega sammála síðasta ræðumanni, en hvern varðar um það? Á þá að ýta á einhvern læk-eða deilitakka? Nenni því yfirleitt ekki. Veit heldur ekki hvaða afleiðingar það getur haft. Frekar skrifa ég athugasemd. Það er bara svo erfitt. Fésbókar- og twittermerki og allskonar nýmóðins drasl út um allt að biðja mann að ýta á sig. Eins gott að vara sig.

Kannski er ég sérvitur. Það er gaman að því. Flestir sem sérvitrir eru láta lítið fyrir sér fara. Ekki ég þó. Bloggið er samt orðið úrelt og í rauninni ekki fyrirferðarmikið. Helst vil ég ekki hljóma eins og einhver besservisser. Gúgli gamli getur átt þann titil fyrir mér. 

Man að HKL (Halldór Kiljan Laxness) lét persónu í einni skáldsögu sinni segja að pólitík væri leiðindatík. Þá væri rjómatíkin nú betri. Þar átti hann við rómantíkina. Hún er bara ekkert betri, sannleikstíkin ekki heldur. Hvað þá ímyndunartíkin eða bloggtíkin.

Þegar Bauhaus var opnað í vor hitti ég Óla Sig. þar. Held svei mér að ég hafi ekki hitt hann síðan við útskrifuðumst af Bifröst. Semsagt fyrir meira en 50 árum. Skelfing er tíminn fljótur að líða og þó lengi. Ósköp líður mér alltaf illa í stórum verslunarhúsum. Verð alveg ruglaður og veit ekki hvort ég er að koma eða fara. Langskást er að versla ekki neitt. Flýta sér bara í gegn, en það er ekki alltaf hægt. Með tímanum lagast þetta og maður fer að þekkja húsin. Í IKEA er ég kominn uppá lag með að stytta mér leið. Ekkert svoleiðis er ennþá um að ræða í Bauhaus og kannski verður það aldrei.

Í nágrenni Bessastaða.

1730 - Róleg nótt í Eyjum

Í samtali við lögregluna í Vestmannaeyjum kom fram að nóttin í nótt var afskaplega róleg. Svo róleg að elst muna ekki annað eins og eru þeir þó ekki gamlir, Að vísu komu upp fimm nauðgunarmál og eiturlyf af fjölbreyttu tagi fundust á allmörgum mönnum. Svo voru það líkamárásarmálin ætli þau séu ekki svona sex eða sjö. En ég ítreka að það það hefur enginn látist svo vitað sé þó menn séu dauðir áfengisdauða hér útum allt. Nóttin fór mjög friðsamlega fram. Svona er þetta bara og við erum með nægilegt löreglulið til að fást við svona fá mál. Þetta er þó allt ókannað ennþá og talan getur breyst.

Nú eru blogg lítið lesin, enda stendur lengsta og mesta ferðahelgi sumarsins yfir hjá flestum og ágætt að vera í bænum. Þar að auki fara ólympíleikarnir víða og beint sjónvarp frá þeim getur verið ansi spennandi. Fór uppá Akranes og í Melahverfi sem varla getur talist langferð og á föstudaginn fórum við í Heiðmörk í nágrenni Vífilsstaða, einkum til að svipast um eftir sveppum. Fundum svolítið af þeim og einnig eru bláberin og hrútaberin orðin vel þroskuð. Var sérlega hrifinn af því hve mikið er af hrútaberjum. Bláberin eru samt betri þegar tínt er uppí sig eins og ég gerði.

Jónas Kristjánsson hamrar á hatursáróðri á bloggsíðu sinni. Hann vill gjarnan hneppa sem flesta menn (einkum útrásarvíkinga) í langt fangelsi. Vissulega eru margir sekir um ýmis afbrot sem hann nefnir en áróður af því tagi sem hann rekur fyrir vinstri sinnuðum skoðunum og Páll Vilhjálmsson rekur fyrir Sjálfstæðisflokkinn er ekki líklegur til árangurs. Fólk er ekki fífl. Morgunblaðið stendur sig ágætlega fréttalega séð, en pólitísku skrifin þar eru ekki beysin. DV leitar að öllu sem miður fer og stendur sig ágætlega í því, en er afar neikvætt í öllum sínum skrifum. Fréttablaðið setur sig á háan hest og þykist yfir aðra hafið en er samt óttalega lélegt. Hef reyndar bara reynslu af þessum sneplum á netinu. Finnst ekki taka því að henda peningum út um gluggann. Á Eyjuna og Pressuna er óþarfi að minnast. Samt slæðist þar inn ein og ein sæmileg grein. Hlýtur að vera óvart.

Þægilegur myndmiðill er fésbókin eflaust. En mikið afskaplega eru sumar myndirnar þar lélegar. Sumir virðast ekki einu sinni velja það skásta úr til að setja þangað, heldur hrúga bara öllu þar inn. Sem betur fer þarf maður ekki að skoða þær allar og getur hætt þegar maður vill.

Steinar og gras.