1674 - Alþingi og ÓRG

Gamla myndin.
Bifrastarmynd. Á leið í útivist. Hugsanlega er það Árni Reynisson sem er fánaberi þarna og á eftir honum gætu verið Birgir Marínósson, Arngrímur Arngrímsson og Jón Eðvald Alfreðsson. Annars eru menn heldur kuldalegir þarna.

Oft er ég nokkuð ánægður með það sem ég set á bloggið mitt. Enda er það eins gott. Nokkrum sinnum hef ég samt verið hundóánægður með það. Sem betur fer hafa lesendur orðið fáir í þau skipti. Á margan hátt er ég nokkuð ánægður með það sem ég var að enda við að setja þangað núna.

Sem betur fer hef ég lítið lent í því að kommentakerfið mitt hafi verið tekið yfir af einhverjum sem þykir óskaplega gaman að rífast. Það hef ég þó séð hjá öðrum í einhverjum mæli. Hugsanlega hefur það samt minnkað í seinni tíð. Kannski eru rifrildisseggirnir allir farnir á fésbókina. Þar geta menn rifist eins og rófulausir hundar án þess að nokkur taki eftir því. Sumir vilja líka umfram allt lesa slík skrif og gera það líklega og eru því hættir að hanga á blogginu.

Því vil ég spyrja:

1.      Er bloggið að hreinsast?

2.      Er hættulegt að vera með vinstrisinnaðar skoðanir hér á sjálfu Moggablogginu?

3.      Er bloggrúnturinn að breytast hjá mörgum?

4.      Hvernig er best að fylgjast með þeim sem maður vill þó fylgjast með?

5.      Er best að nota fésbókina til að fylgjast með ættingum og skyldmennum?

Kannski eru þessar spurningar litaðar af því sem mér sjálfum finnst. Við því er lítið að gera. Kannski velti ég þessum málum alltof mikið fyrir mér og e.t.v. er bara best að haga sér eins og manni dettur í hug í það og það skiptið.

Það er fyrst og fremst asnaskapur hjá þingmönnum að láta svona í sambandi við málþófið. Meðan svona er látið hrynur valdið frá þinginu, þessari gömlu og virðulegu stofnun. Það eru fyrst og frems stjórnvöld (mismunandi heimsk) og forsetaembættið sem tína upp molana sem þingið kastar frá sér. Jóhönnu og Steingrími hefur mistekist með öllu að gera sig gildandi. Þau virðast enn halda að valdið sé hjá þinginu. Svo er bara alls ekki. Vald fjölmiðla og kjaftæðisins á netinu er allt of mikið. Alþingi þarf að endurreisa. Forseti þingsins og formenn stjórnmálaflokkanna geta það, en vilja ekki. Getur verið að þau hafi einhverja hagsmuni af niðurlægingu þess? Eða skilja þau alls ekki eðli málsins?

Ég verð að álíta Ólaf Ragnar Grímsson vera fulltrúa gamla tímans í komandi forsetakosningum. Er gamli tíminn verri en sá nýji? Ekki endilega, en með því að hleypa ekki því nýja að er verið að tryggja stöðnun. Flokkspólitík ræður alls ekki öllu í forsetakosningum. Heldur ekki hvað búið er að gerast undanfarin ár. Horfa skal fram á veginn og ímynda sér að hlutirnir fari batnandi. Breytingarnar sem ÓRG er búinn að gera á forsetaembættinu fara ekkert, en hann gæti þvælst fyrir ef hann vill stjórna öllu.

Sagt er að giftir karlar lifi lengur en þeir ógiftu. Þessu get ég vel trúað. En hvað með giftar konur? Getur verið að þær lifi líka lengur? Mínar rannsóknir benda til að ungt fólk lifi lengur en það sem gamalt er. Samt má reikna með að það drepist á endanum. Frásagnir af öllum þessum rannsóknum þreyta mig. Aldrei fær maður að vita allt sem máli skiptir. Nýjasta forsetakosningakönnunin skilst mér t.d. að hafi verið þeim annmarka háð að aðeins fólk á aldrinum 18 – 67 ára var spurt. Hvers eigum við gamlingjarnir að gjalda?

Einu sinni á sjöunda áratugnum fórum við Hvergerðingarnir til Hafnarfjarðar til að keppa í fótbolta. Ég var í makinu í fyrri hálfleik. Eftir hann var staðan 8:0 Hafnfirðingum í vil. Þá var Sigurjón Skúlason settur í markið fyrir mig. Leikurinn tapaðist samt 14:0. Það þykir víst ekkert mikið, nú til dags. Samt er þetta áreiðanlega stærsta tap sem ég hef tekið þátt í.

Eins og fjólubláir draumar.