1628 - Forsetakosningar

Gamla myndin.
Við matborðið.

Skelfing er það ófullkomið líf hjá manni að þurfa á öllum þessum svefni að halda. Sennilega hefur ekki verið búið að finna upp nægilega góð battery þegar maðurinn var skapaður eða skapaðist því það ætti alveg að vera nóg að stinga manni í samband í svona klukkutíma á hverjum sólarhring.

Kosningabaráttan fyrir forsetakosningarnar er að hefjast. Í fljótu bragði sé ég bara tvo hugsanlega frambjóðendur sem líklegir eru til að veita ÓRG samkeppni. Þar er um að ræða Rögnu Árnadóttur og Njörð P. Njarðvík. Svo er Ástþór þarna á hliðarlínunni af gömlum vana. Hann er raunar sá eini sem búinn er að lýsa því yfir að hann ætli að bjóða sig fram. Taktíkin hjá Ólafi er því aðeins að bila. Með því að slá úr og í vonaði hann auðvitað að geta kannski sloppið við kosningar. Ef ekki verður annar í framboði gegn honum en Ástþór Magnússon er líklegt að ÓRG vinni samt sigur. Vel getur þó farið þannig að margir skili auðu.  

Einu sinni fann ég fimm krónu seðil. Hann var grænn. Fyrir hann var hægt að kaupa ýmislegt. Nú tekur því ekki að beygja sig eftir fimm krónu peningi. Þó hefur verðmæti krónunnar hundraðfaldast.

Ég skil ekki þessa umræðu um upptöku kanadiska dollarans. Er reyndar alveg sammála því að krónan sé ónýt og ekki hægt að nota hana til annars en að lækka kaupið ef með þarf á fljótan og markvissan hátt. Þannig hefur það verið og mun halda áfram að verða. Líka er líklegt að mjög erfitt verði að afnema gjaldeyrishöftin. Það gekk illa eftir stríðið og mun ganga illa núna. Algjör nauðsyn er það samt. Verði það ekki gert munum við lokast inni og gleymast í þótta okkar og þrjósku. Að taka bara upp einhvern annan gjaldeyri er ekkert annað en fáviska. Það kemur varla nokkuð annað til greina en Bandaríski dollarinn eða Evran. Evrópa eða Ameríka. Hvoru viljum við heldur tilheyra? Það er spurningin. Ein og stök getum við ekki staðið án hjálpar.

 

Bolludagur.

 

1627 - Pétur fígúra

Gamla myndin.
Að Velli í Hvolhreppi.

Eflaust má þræta um það fram og aftur hvort rétt sé að lögsækja Geir Haarde, einan eða sameinaðan. Það sem gerir málið pólitískt öðru fremur er að það skuli fyrst núna renna upp fyrir mönnum að hægt hefði verið að gera þetta öðruvísi. Mér finnst það ansi seint í rassinn gripið.

Að hugsa fast og lengi er einskonar Ögmundarhugsun.

Áróðurinn hefur áhrif. Ég er í engum vafa um að það sem sagt og skrifað hefur verið um Haarde-málið hefur haft áhrif. Einhverjir þingmenn hafa verið búnir að lofa Bjarna Ben. eða öðrum þingmönnum Sjálfstæðisflokksins að hjálpa þeim við að frelsa Geir (og sjálfa sig) en gripið fegins hendi það tækifæri að geta verið á móti því sem þeir voru búnir að lofa, með því að samþykkja að vísa málinu frá.

Þannig er það bara. Ég hef enga trú á því að alþingismenn séu upp til hópa einhverjar hetjur. Þeir eru bara venjulegt fólk og greiða atkvæði eins og þeir halda að komi sér og sínum best. Nú er hægt að bíða spenntur eftir því að eitthvað komi í ljós við yfirheyrslurnar hjá Landsdómi. Líklega verður það samt ekki mikið. Geir verður heldur ekki dæmdur nema í mesta lagi til að sýnast eins og Jón Ásgeir á sínum tíma. Mesta spennan er hvernig fara næstu kosningar og hvenær verða þær. Menn eru önnum kafnir um þessar mundir við að skapa sér og sínum flokki sem bestar aðstæður við þær.

Margt er gott í málvöndunarskrifum Eiðs Guðnasonar. Málfar í fjölmiðlum er oft óvandað. Fréttamennskan og þýðingarnar líka. Eiður er samt dálítið einhæfur í skrifum sínum en mikið lesinn geri ég ráð fyrir. Hin pólitíska skúffa Eiðs er hins vegar á fésbókinni. Þar lætur hann flest flakka sem undir stjórnmál heyrir, en ávallt í stuttu máli eins og fésbókin krefst.

Pétur fígúra. Það kemur fyrir að í DV sé að finna athyglisverða hluti. Var að lesa núna áðan frétt um viðtal við Pétur Blöndal. Þar segist hann reyna eftir mætti að halda sínu einkalífi utan við fjölmiðlana, því við að segja frá því minnki stöðugt hans eigið sjálf. Þetta er rétt hjá Pétri en á ekki bara við um fræga fólkið. Mér finnst stundum að ófræga fólkið gangi ansi langt í því bæði á fésbók og annars staðar að upplýsa og jafnvel ýta í andlitið á fólki allskonar upplýsingum sem því kemur ekki við. En svona er þetta. Fólki kemur alls ekki saman um hvernig umgangast skuli eigið ego, hvað þá eitthvað sem utan við það stendur.

Steinar.