1409 - Að kjósa "rétt"

Gamla myndin.
Hér er gömul loftmynd af Hveragerði. Þó ýmsar byggingar hafi bæst við og möl verið sett á skólatúnið síðan ég ólst upp þarna er gatnakerfið mjög svipað og þá var. Á þessu svæði hélt maður sig yfirleitt.

Margir virðast hafa hasast upp á að blogga sífellt og endalaust. Kannski eru það einkum Moggabloggarar. Hvað veit ég? Sumir sem hættu þegar Davíð byrjaði sem ritstjóri á Morgunblaðinu, hafa lítið sést síðan. Það hentar áreiðanlega sumum að fésbókast bara eins og ég kalla það. Halda þannig sambandi með tölvutækninni við tiltölulega fáa en eru samt alveg opnir fyrir frekari samskiptum við þá sem það vilja. Nenna ekki að vera að setja saman einhverjar blogg-greinar. Skrifa bara samstundis á fésbókina það sem þeim dettur í hug í það og það skiptið. Skiljanlegt mjög.

Svo eru aðrir, einsog ég, sem sífellt þurfa að láta ljós sitt skína og eru fastir í blogginu. Mér finnst þetta afar hentugt og ekki hindra mig á neinn hátt. Eiginlega er alveg ágætt að nota bloggið og fésbókina jöfnum höndum. Svolítið kann það að virðast ruglandi,  en þá er bara að taka því. Lífið sjálft er þannig. Flókið og ruglandi. Maður er sífellt að reyna að höndla stóra sannleikann en hann virðist alltaf sleppa.

Rifjaðist upp fyrir mér þegar ég birti myndina af gömlu slökkvistöðinni í gær að ég hef líklega ekki verið mjög gamall þegar verið var að taka hana í notkun. Man að verið var að tengja rafmagnið þar og það var Guðjón Pálsson rafvirki sem það gerði. Hann fékk lánaða vinnuvettlinga hjá mér og klifraði upp í staurinn sem var hinum megin við götuna. Af einhverjum ástæðum var ég óhemju stoltur af að hafa lánað honum vettlingana. Eins og ég hefði gert það kleift að taka slökkvistöðina í gangið.

Ætlaði víst að skrifa eitthvað um Exeter-dóminn en get það eiginlega ekki. Það er engin lausn á neinu að setja sig upp á móti dómstólum. Við höfum einu sinni (þegjandi) sætt okkur við að dómstólar skeri úr ágreiningsmálum. Ekki er víst að þetta sé lokaorðið í viðkomandi máli og ef útrásardólgarnir ná aftur völdum í þjóðfélaginu þá er það vegna þess að við viljum það í rauninni. Ef kosningar til valdastofnana í þjóðfélaginu (Alþingis) endurspegla ekki óánægju fólks, þá er hún einfaldlega ómark. Meirhlutinn á að ráða og ræður með því að kjósa „rétt“ í Alþingiskosningum og þjóðaratkvæðagreiðslum.

Mávur að hvíla sig.