1306 - Já eða nei - það er spurningin

Baráttan um Icesave-málið harðnar nú mjög í kjölfar allítarlegrar umræðu í Silfri Egils í gær. Ég er ennþá sannfærður já-maður og mun reyna að gera betri grein fyrir þeirri afstöðu minni hér á blogginu. Bæði nú og hugsanlega síðar. Ég sé ekkert því til fyrirstöðu að deilt sé harkalega um þetta mál fram að þjóðaratkvæðagreiðslunni. Að gera það ekki er viss tegund af flótta.

Þegar atkvæðagreiðslunni 9. apríl er lokið með sigri annars hvors aðilans finnst mér að sættast eigi á þá niðurstöðu sem þar næst og láta deilum um þetta mál lokið. Samstaða er betri en flokkadrættir. Ég kvíði því mest að eftir að þjóðaratkvæðagreiðslunni lýkur verði hvert tækifæri notað til að ýfa upp sárin. Og tækifærin munu bjóðast. Á vissan hátt er þessi atkvæðagreiðsla æfing fyrir þá afdrifaríku þjóðaratkvæðagreiðslu sem fara mun fram um ESB-aðildina. Það má líka segja um þá atkvæðagreiðslu að óþarfi sé að láta hana bíða alltof lengi.

Neyðarlögin og sú atburðarás sem þá fór af stað er grunnurinn að þeirri skoðun minni að semja beri um Icesave-málið. Hefðu stjórnvöld strax við upphaf hrunsins og alla tíð síðan hagað sér allt öðru vísi en þau hafa gert, þá hefði vel komið til greina að ýta Icesave frá sér. Ef tekið er mið af þeirri atburðarás sem þá fór af stað er óhjákvæmilegt að semja nú um þessi mál.

Það er auðvelt fyrir já-sinna að segja að þeir séu leiðir á þessu máli og vilji koma því frá og jafnauðvelt fyrir nei-fólk að segja að stuðningur við frumvarpið sé tilkominn vegna þjónkunar við ráðandi öfl.

Vilhjálmur Þorsteinsson sagði í Silfri Egils í gær að hann væri hræddur um að auðveldara væri að berjast gegn lögunum en með þeim. Þar fannst mér hann fara yfir strikið og sýna yfirlæti. Hann gerir það sem erfitt er en aðrir taka auðveldu leiðina. Það er ekkert auðvelt við að taka afstöðu í þessu máli. Sjálfur hef ég oft skipt um skoðun á því og tölur eru hættar að hafa áhrif á mig.

Á léttari nótum má segja að eins gott sé að vera búinn að koma Icesave frá því bráðum verði allt vitlaust útaf kvótanum. Svo er sjálf ESB atkvæðagreiðslan úti við sjóndeildarhringinn.

Brottför Lilju og Atla úr þingflokki VG hefur líklega engin áhrif á ríkisstjórnarsamstarfið og jafnvel heldur ekki á þjóðaratkvæðagreiðsluna í næsta mánuði. Ég er samt ennþá þeirrar skoðunar að þingkosningar verði á undan ESB-atkvæðagreiðslu. Meira hef ég ekki að segja um þetta mál að sinni.

Visið strá á villigötum.