1242 - Jól 2010

Skelfing er allt friðsælt þegar maður vaknar snemma á Jóladagsmorgni. Meira að segja götuljósin eru einmana. Jólatréspælingar eiga ekki við. Umferðarmál eru útúr kú. Stjórnmálin valda stjarfa. Nú já, þetta er bara stuðlað hjá mér. 

Ekki snemmt í rauninni. Þó ekki farið að birta. Snjóplógur rennur framhjá. Engir bílar, allir sofandi. Og fólk sefur sem aldrei fyrr. Sumir halda sjópokajól. Aðrir bókajól. Sumir engin jól.

Hefst nú murrið og kurrið aftur. Samanborðið við margt annað á blogginu er það kraftlaust. Persónulegar árásir alltof fáar. Kjaftasögur nær engar og þannig mætti lengi telja. Samt er þessi óhroði lesinn.

Gísli Ásgeirsson skrifar á bloggi sínu (malbein.net - kann ekki að setja djúpkrækju) um fingralanga Fréttablaðsmenn. Þeir stelast nefnilega til að birta blogg-greinar eftir hann. Eiginlega er ég alveg sammála honum en sá er munur á okkur að ég er uppá náð og miskunn Moggabloggsguðanna kominn. Fyrir nú utan það að líklega er mun meiri freisting að stela frá Gísla en mér. 

Samt hefur Mogginn birt frásagnir eftir mig. Stolnar eða ekki stolnar, hvað veit ég? Kannski samþykkti ég eitthvað einhverntíma með aðgerðarleysi eða öðru meðvitundarleysi.

Höfundarréttur eða höfundarréttur ekki, það er spurningin. Hvar væri netið statt ef svar við þessu væri afdráttarlaust?

Það er um að gera að vera aktívur við að skrifa hjá sér ef manni dettur eitthvað snjallt og skáldlegt í hug. Mér dettur bar svo sjaldan eitthvað í hug.

Nú mega Reynir Pétur og Lilja Mósesar fara að vara sig. Flokksaginn kominn á kreik. Úrbræddir samfylkingarmenn á hverju strái. Svei mér, ef einhverjir fælast ekki.

Ég er nú svo hræðilega gamaldags ég er að lesa um þessar mundir bókina „Bóksalinn í Kabúl". Já, einu sinni var eymdin í Afganistan hæstmóðins. Hvað skyldi vera í tísku núna? Vatnslekinn í Wiki? Veit það ekki.

„Bóksalinn í Kabúl" er reyndar fróðleg bók og vel skrifuð. Erfitt er samt að komast hjá því að halda að höfundurinn máli ýmislegt í fullsterkum litum. Lífskjörum fólks í Kabúl er ágætlega lýst. Eflaust er þó of mikið gert úr eymdinni .

Okkur hinu vestræna og kreppuþreytta fólki væri hollt að minnast þess að enginn vafi er á að við erum í hópi forréttindafólks ef litið er á heiminn sem heild. Það er samt ekki okkur að kenna og hvert og eitt okkar er ekki í neinni aðstöðu til að breyta því.

Foglarnir láta ekki að sér hæða þó jólin séu komin. Sitja á trágreinum og sveiflast til og frá í hríðinni. Mannskepnurnar hamast við að skafa bílrúður eins og hjálpræðið sé í því fólgið. Já, það er orðið bjart.

Bjart er yfir Borgarspítala.