1208 - Nú veit ég hvað ég ætla að skrifa um

Fyrirsagnir og aftur fyrirsagnir. Það eru þær sem trekkja. Ég er viss um að þú lest þetta mest vegna þess að ég segi að þú sjáir ekki eftir því. Svona er ég nú klár. Þessa aðferð get ég að vísu ekki notað mjög oft. Kannski svona tvisvar til þrisvar með svolítið breyttu orðalagi. En kannski luma ég á fleiri aðferðum. Sjáum til.

Já, það má segja að þetta sé ofurlítið auðvaldsblogg. Hef áhyggjur af því að virðast hægrisinnaður mjög. Jú, ég blogga á Moggablogginu og er skyldur Davíð Oddssyni og Bjarna Harðarsyni. Það gerir mig ekki að hægrisinna. Bjarni er meira að segja í vinstri grænum og segist vera vinstrisinnaður. Skrifaði samt á sínum tíma í AMX og ekki ber það vinstrimennsku vitni.

Annars er mér alveg sama hvernig menn eru pólitískt séð. Það er innrætið sem skiptir máli. Pólitíkin er mestmegnis útvortis. 

Svo er margt sinnið sem skinnið. Og skinnin eru mörg. Eins mörg og fólkið sem í þeim er. Og fleiri eru með skinn. Hvar endar þetta? Ég er alltaf á kafi í málsháttum. Reyni að misskilja þá ef hægt er. Oft má saltkjöt liggja. Svo var það hún Bára á Brekkustígnum. Eða var það Brávallagatan? Allavega var það hún Edda Björgvins.

Undarlegt með þessa ESB-umræðu. Það kemst ekki hnífurinn á milli últrahægrisinna og sannfærðra Stalínista þegar kemur að henni. Þá ná þeir saman sem aldrei fyrr. Ekki það að ég haldi að þeir hafi rétt fyrir sér. Held að það sé bara betra að vera einhvers staðar á milli. Og ekkert hættulegt.

Hilmar Þór Hafsteinsson kveður um blogghunda sem eru eins og svín, í athugasemdum við síðasta blogg mitt. Kannski á hann við mig en Moggablogghunda líkar mér yfirleitt vel við. Mér finnst þeir ekkert meiri hundar en aðrir þó margir þeirra hafi kosið að breytast í Eyjuhunda eða eitthvað annað.

Ég er farinn að láta flest flakka á þessu bloggi mínu. Aðallega til að ná sæmilegri lengd á hverjum degi. Finnst að lesendur míni eigi það skilið en veit samt ekkert um hvort þeir kæra sig um það.

Ég fer alltaf svolítið í kross þegar ég sé og heyri minnst á spilið fimbulfamb. Það er nefnilega alveg fyrir hendi að kalla bloggið mitt fimbulfamb. Í hugum flestra er það samt eitthvað neikvætt (eða óskiljanlegt) og auðvitað vil ég ekki að bloggið mitt sé það. Sjálfum finnst mér það jákvæðara en flest annað.

Ég sem ætlaði að skrifa um fyrirsagnir. Sé núna að það hefur alveg farist fyrir. Geri það bara seinna.

Hér gekk heilmikið á í dag. Stórfjölskyldusammenkomst þar sem jólaföndrað var af miklum móð.

Svo skilst mér að Einar Farestveit sé farinn í sveit.

Fossvogur.