632. - Hundahreinsun sjálfstæðismanna

Hundahreinsun sjálfstæðismanna er sú að fyrrverandi ráðherrar þeirra og þingmenn fá slakari útkomu í prófkjörum en áður. Því taka þeir með þökkum í von um áframhaldandi setu við kjötkatlana. Með þessu hafa þeir líka kastað öllum sínum syndum bak við sig að hætti sannra hermanna hjálpræðisins og kjósendur þeirra geta nú óhræddir kosið þá aftur.

Já, ég er Evrópusinni. Tel samt skipta meira máli en aðild að Evrópusambandinu að komið verði í veg fyrir að Sjálfstæðisflokkurinn sé að vasast í stjórn landsins næstu árin. Vorkenni Samfylkingarfólki ekki vitund að bíða eftir Sovét-Evrópu. Þess vegna er alveg óhætt að lofa því að fara frekar í ríkisstjórn með Vinstri Grænum en Sjálfstæðisflokki.

Vildi að ég gæti hætt þessu pólitíska rausi. Finnst það leiðinlegt en þegar grannt er skoðað er auðvitað fátt sem skiptir meira máli.

Vil heldur ekki vera eins og Hannes Hólmsteinn segir að flestir sjálfstæðismenn séu og láta aðra hugsa um stjórnmál fyrir mig. Og samkvæmt Hannesi eru þessir fáu sjálfstæðismenn sem hugsa um stjórnmál einkum í því að græða á daginn en grilla á kvöldin.

Nei annars, það er ósanngjarnt að láta svona. Sjálfstæðismenn eru ekkert verri en aðrir. Þingmenn þeirra og helstu talsmenn eru samt dálítið misheppnaðir.

Ég hugsa oft um málshætti. Bæði afbakaða og aðra. Gallinn er bara sá að mér dettur oft í hug eitthvað rosalega dónalegt þegar sumir málshættir eru annars vegar. Sem dæmi má nefna málshættina „Að færa sig uppá skaftið." og „Eigi má sköpum renna."