868 - Spólum til baka á öskudaginn fræga

Einhverntíma þegar Doddsson var forsætis ætlaði Hreinn Loftsson að tala við hann með tveimur hrútshornum en heyktist svo á öllu saman. Hvernig væri að byrja bara aftur þar og fara öðruvísi í málin? Kannski slyppum við þá við hrunið og allt.

Horfði aðeins á sjónvarp frá Alþingi í dag. Þar var Pétur Blöndal að halda ræðu. Hann er oft álitinn hafa gott til mála að leggja. Einkum er það vegna þess að hann lætur ekki forystu Sjálfstæðisflokksins alltaf segja sér fyrir verkum. Stundum beitir hann líka nauðaómerkilegum mælskubrögðum. Svo var í þetta sinn. Mig minnir að til umræðu hafi verið laun þingmanna.

Pétur byrjaði á því að tala um Icesave. Einkum vexti af því láni og gerði mikið úr þeim. Taldi líka þingmennn bera mikla ábyrgð. Gaf í skyn að þeir réðu því til dæmis alfarið hvort vextir af Icesave láninu væru 1 prósent, 10 prósent eða eitthvað þar á milli. Allir vita að svo er alls ekki. Útaf þessu lagði hann mörgum sinnum í ræðu sinni en í mínum augum var hún með öllu ómarktæk vegna vaxtaumræðunnar í upphafi hennar.

Það er sorglegt að sjá son séra Árna í Söðulsholti taka að sér að verja þá tröllheimsku að svipta ungt fólk atvinnuleysisbótum bara vegna þess að það er ungt. Svona gera menn ekki.

Eins og flestir vita eiga taflborð að snúa þannig að hvítur reitur sé í hægra horni hjá báðum. Síðan eiga drottningar að ráða reitum eins og sagt er en það þýðir að hvíta drottningin á að vera á hvítum reit og sú svarta á svörtum.

Eitt sinn þegar Taflfélag Reykjavíkur var nýbúið að festa kaup á fasteign sinni við Grensásveg var ég að tefla þar kvöld eitt. Þegar við ég og andstæðingur minn komum að taflborðinu var búið að raða mönnunum upp. Það var samt ekki gert á réttan hátt.

Það er að segja að svörtu mennirnir voru þeim megin sem þeir hvítu áttu að vera og öfugt. Andstæðingurinn spurði hvort mér væri ekki sama og ég jánkaði því. Með þessu móti urðu allar tölur og bókstafir á jöðrum taflborðsins ómark og ég minnist þess að þetta truflaði mig mikið. Svo mikið að ég tapaði skákinni, en gat auðvitað ekki viðurkennt það og farið fram á að rétt yrði raðað upp.

Það eru stundum einföld sálfræðileg atriði af þessum toga sem ráða úrslitum skáka og ég er yfirleitt ekki hissa þó skákmenn deili oft um það sem virðast vera lítilvæg atriði.