519. - Af hverju liggur svona gríðarlega á að koma gjaldeyrismarkaði af stað? Jú, það er meðal annars til að eigendur Jöklabréfa geti innleyst hagnað sinn

Ég er skíthræddur um að lán Alþjóðagjaldeyrissjóðsins sé hvergi nærri nóg. Vonandi verður hægt að fá viðbótarlán. Hvernig öll þessi lán verða svo greidd vil ég helst ekki hugsa um. Sennilega verða skattar hækkaðir og kannski verður það í lagi ef þeim hækkunum verður hæfilega dreift. 

Nú eru kaflaskil í Íslandssögunni. Lánið mikla komið og Guð mun væntanlega líta niður til okkar og segja: Mikið eru þeir krúttlegir þessir Íslendingar. Kannski maður bjargi þeim bara.

Upplagt væri af þessu tilefni að stokka pínulítið upp í ríkisstjórninni. Geir skilur bara alls ekki hvernig á því getur staðið að einhverjir vilji fá að kjósa. Til hvers í ósköpunum að vera með svoddan vitleysu.

Best væri ef hægt væri að kjósa Geir í burtu en það er víst ekki í boði. Engin leið að losna við nema í mesta lagi Þórunni og Bjögga. Af hverju skyldu þau hafa tekið upp á að fara að tala um kosningar? Þykir þeim ekkert vænt um ráðherrastólana eða hvað?

Í öllum þeim hremmingum, blaðamannafundum og annarri óáran sem yfir landið hefur dunið á undanförnum vikum og mánuðum er mér minnisstæðast Kastljósviðtal við Þorstein Má Baldvinsson þar sem hann lýsti því yfir nánast grátandi að hann hefði augljóslega gert mikil mistök þegar hann fór framá aðstoð Seðlabankans við Glitni.

Það er samt aðildin að EU sem er mál málanna og mun yfirskyggja allt annað í íslenskri pólitík næstu árin. Hugsanleg aðild og upptaka Evru hefur þó lítið með núverandi ástand í efnahagsmálum að gera. En ef ekki má minnast á aðild þegar illa gengur og heldur ekki þegar allt leikur í lyndi þá er þröngt skorinn stakkurinn. Stuðningur við Evrópusambandsaðild hefur líklega aukist að undanförnu en ef það er eingöngu vegna þeirra erfiðleika sem við okkur blasa er hann lítils virði.

Séra Baldur Kristjánsson í Þorlákshöfn skrifaði eftirfarandi á sitt blogg fyrir nokkru: "Hreif kotbændur með sér en lét kotungshugarfar stjórna sér. Sat fastur í Flóanum á meðan Framsókn flaug til Brussel. Nú er það bara spurning um Bessastaði eftir þrjú ár. Þegar við hin förum að máta okkur við Evrópu væri krútt að hafa heimakæran forseta sem rifjar upp fornsögurnar og ljóðin."

Þarna er Séra Baldur að tala um Guðna Ágústsson og það er alltaf gaman að því sem hann skrifar um framsóknarmenn.