450. - Um besservissera, Höskuld Björnsson og Miklahvell. Já og hvarf Bloggrýnisins

Það er einkenni á sumu fólki að það þykist vita miklu meira en það veit. Eiginlega næstum því allt. Þessvegna er eðlilegt að kalla það besservissera. Ekki er auðvelt að viðurkenna að maður sé sjálfur þessu marki brenndur. Mér finnst ekki mikið mál að viðurkenna að ég hafi rangt fyrir mér einstöku sinnum. 

Sumir komast aldrei almennilega á besservisserastigið og ættu að kætast yfir því. Það er nefnilega sagt að erfitt sé að komast niður aftur.

Besservisserar telja sjálfum sér trú um að þau örfáu svið sem þeir skilja ekki fullkomlega skifti í rauninni afar litlu máli. Besservisserar eru stundum erfiðir í umgengni en aðstandendur og fjölskylda geta með tímanum lært á þá og jafnvel stjórnað þeim að vissu marki. Þeir geta verið ágætir til vinnu og eru stundum hörkuduglegir.

Um daginn kom ég í sýningarsalinn Einars Hákonarsonar í Hveragerði. Þar hefur nú aðsetur, ef ég man rétt, Listasafn Árnessýslu. Þarna var sýning á verkum Höskuldar Björnssonar. Höskuldur teiknaði og málaði fugla flestum betur. Ég man vel eftir Höskuldi. Hann var hlédrægur og fyrirferðarlítill maður og tranaði sér yfirleitt ekki fram.

Ekkja Höskuldar rak lengi kaffihús í húsi þeirra eftir að Höskuldur dó. Skömmu fyrir lát sitt hafði Höskuldur komið upp allstórum sýningarsal áföstum íbúðarhúsinu og þar hygg ég að kaffihúsið hafi verið. Aldrei kom ég samt þangað.

Ef ég fer þá fer ég ber.
Annars ekki.

Þetta sungu þeir Dóri Höskulds (Halldór sonur listmálarans) og Haukur prestsins (séra Helga Sveinssonar) einu sinni margoft með mikilli tilfinningu. Ekki man ég þó tilefnið.

Mér finnst þetta Miklahvellsfjas allt mjög merkilegt. Reyndar fannst mér heimsendaspárnar vera í vitlausari kantinum. Hefði ég verið að blogga þegar Halleys halastjarnan var hér á ferð síðast (eða var það næstsíðast) hefði ég kannski varað menn við að vera úti að flækjast þegar Jörðin þeyttist í gegnum halann á henni. En það var þá og núna er það CERN og ofurhraðallinn ógnarlangi sem umræðan snýst um.

Þegar farið verður að vinna við þetta skrímsli má búast við að vísindaleg þekking taki stökk fram á við. Skilningur á alheiminum gæti farið vaxandi og nýjar kenningar komið fram.

Bloggrýnirinn er horfinn. Heimur versnandi fer. Ég sé ekki betur en búið sé að þurrka út allt sem þessi snillingur skrifaði. Athugasemdin sem hann/hún skrifaði í kommentakerfið mitt á föstudaginn er það eina sem ég finn.
Horfinn, dáinn, harmafregn
Hvílík sorg mig dynur yfir

Æ, ég man ekki meira af þessu. Þetta gæti verið eftir Jónas og um Tómas.

Athugasemdir

[Beturvitringur, 14.9.2008 kl. 01:23]

Takk fyrir þetta.

Mér finnst að það verði að virða mér það til styrks að ég gengst þó við besservisseraheilkenninu og kalla mig fullum fetum "beturvitring"

[Helga Kristjánsdóttir, 14.9.2008 kl. 01:38]

Fór á þessa sýningu í sumar,með Guðrúnu tengdadóttur málarans.Fékk netta fortíðar þrá við frásögn þína af söng þeirra Dóra og Hauks.Halldór kunni urmul af vísum ekki allar "haleluja".Fékk netta fortíðarþrá við lesturinn. Takk.

[S.H. 14.9.2008 kl. 05:55]

 "Dáinn, horfinn, harmafregn

Hvílíkt orð mig yfir dynur"

  Skelfing er að sjá Sæmund, sem ég annars les vegna  fallegrar málnotkunar, fara svona vitlaust med ljóð. Og brageyrað heyrnarlaust líka :- (

  besservisser, numero 2

[S.H. 14.9.2008 kl. 06:25]

Ég bid forláts!

Í ljódi Jónasar stendur " hvílíkt ord mig dynur yfir" Thad saerir mitt brageyra og vidbrögdin voru helst til snögg og á undan hugsuninni.

Thad er ekki tekid út med saeldinni ad vera besservisser Sleppi thví epitetinu.

[Sæmundur Bjarnason, 14.9.2008 kl. 15:14]

Auður, mér líst vel á þessa kenningu. Helsti gallinn er sá að ég hef enga hugmynd um hver "Siggi gamli" er en það hlýtur einhver að vita það.