1520 - Vextir og Seðlabankinn

Gamla myndin.
Gamla Akraborg.

Mæli með því eins og Eiríkur Jónsson lagði til að nóvember og febrúar verði lagðir niður. Tíu mánuðir á ári er kappnóg. Hugsið ykkur bara. Þá væri kominn desember núna og stutt til jóla. Ef maður þraukaði svo allan janúar væri strax kominn mars. Væri það ekki miklu betra? Vorið á næsta leiti og alles. Sannarlega góð tillaga.

Seðlabankinn segir að allt líti mjög vel út nú um stundur. Allt er svo frámunanlega jákvætt að óhætt er að hækka vextina. Nú geta þeir sem málum stjórna hjá bankanum ótrauðir stefnt á það met sem náðist skömmu fyrir hrun. Engin ástæða er til að efast um að þeim takist að koma vöxtunum upp í 20 prósent eða svo á skömmum tíma.

Af mínum fésbókarvinum eru það alltaf einn og einn sem mistnotar þá möguleika sem fésbókin skapar og sendir mér og öðrum tilkynningar tugum saman á hverjum klukkutíma. Oftast eldist þetta af fólki þó sumir eigi í erfiðleikum með að finna fjölina sína. Við þessu er svosem ekkert að gera. Alltaf má loka fyrir skeyti frá viðkomandi en það geri ég helst ekki.

Reinfang. Held að nafnið sé danskt og þýði einfaldlega „jurtin sem fangar regnið“, eða eitthvað þessháttar.

Athugasemdir

[Sigurður Hreiðar, 3.11.2011 kl. 16:35]

Móðir mín kallaði Reinfangið einfaldlega Regnfang. Og sennilega er það nafn með réttu því þessa jurt þarf eiginlega aldrei að vökva sérstaklega. Eini gróðurinn sem ég á enn og á óslitna ætt að rekja til regnfangsins á bernskuheimili mínu.