2337 - Akranes

Nei, ég er ekki dauður, en hinsvegar fluttur uppá Akranes þar sem pólitísk áhrif mín næstum því tvöfaldast. Þannig er þetta íslenska kerfi sem smíðað hefur verið með ærinni fyrirhöfn. Ég er kominn á áttræðisaldurinn og á margan hátt var það heilmikið átak að flytja búferlum úr sollinum hér fyrir sunnan og viðurkenna ber að það var ekkert áhlaupaverk. Vorkenni SDG næstum fyrir að hafa þurft að standa í þessu. Eða flutti hann ekki búferlum eitthvað austur á land fyrir skemmstu?

Fyrir allmörgum árum beið ég langtímum saman í húsi vinnuveitandasambandsins í Garðastræti eftir því að samið yrði. Þá var hallærið hjá verslunarmönnum svo mikið að ég var í samninganefnd verslunarmanna enda formaður Verslunarmannafélags Borganess þá og í órólegu deildinni meðal verslunarmanna ásamt ýmsum öðrum m.a. Kidda sleggju. Þar var beðið og beðið eftir að BHM eða einhverjir lykju samningum og svo flýttu menn sér að leggja lokahönd á málið og eltu BHM. Kannski hét það BSRB þá annars. Engar vöfflur eða neitt a.m.k. ekki fyrir óbreytta samningamenn. Svo var haldið heimleiðis, sennilega í Borgarnes, með óbragð í munninum. Seinna meir lenti ég svo á nokkrum Alþýðusambandsþingum sem fulltrúi VR og var talinn í liði með Magnúsi Sveinssyni, en hefði svikið hann umhugsunarlaust ef ástæða hefði verið til.

Þó ég hafi ekki haft sjónvarp eða netsamband alllengi er ég að hugsa um að láta alveg ógert að úttala mig um fréttir dagsins. Auðvitað er það fáránlegt fyrirtæki að láta sér detta í hug að kúga fé útúr forsætisráðherra landsins. Hins vegar er það víst fremur algengt þegar sérsveitin fer í byssuleik þá umkringi hún vitlaus hús jafnvel snarvitlaus. Þó þetta þyki merkilegar fréttin hérlendis er ekki víst að þær komist á topp 100 fréttir dagsins úti í hinum stóra heimi.

Við höfnina. (á Akranesi).