721 - Sparkað í aldraða

Nú á víst að lækka frítekjumarkið aftur sem, ef ég man rétt, var hækkað svolítið fyrir nokkru. Aldraðir hljóta að túlka það sem árás á sig en eru ekki líklegir til stórræða. Hægri og vinstri hefur pólitíska merkingu ennþá og vinstri sveiflan í þjóðfélaginu er augljós. Vonandi komast Sjallar og Frammarar ekki fljótlega til áhrifa á ný. 

Framsóknarþingmönnum er uppsigað við forseta Alþingis. Nú eða honum (henni) við þá. Ég er ekki bara að tala um atvikið sem varð síðastliðinn þriðjudag (bjölluslögin sögð vera komin yfir 50) heldur mörg önnur því ég hef fylgst með þingfundum undanfarnar vikur í sjónvarpinu. Hverju sem um er að kenna er þetta að verða svolítið vandræðalegt og eykur örugglega ekki virðingu Alþingis.

Það er margbúið að bera uppá mig að ég sé skráður á Facebook. Þessu hef ég alltaf neitað harðlega og veit ekki til að ég hafi gert það. Auðvitað geta verið þar alnafnar mínir, aðrir hafi skráð nafnið mitt eða ég gert það í einhverju meðvitundarleysi. Veit ekki hve lengi ég get staðið á móti þessu fésbókaræði. Bloggið hentar mér ágætlega. Langorðari þar samt en ég vildi vera.

Sigurjón og Sigurjón taka kannski við af Skafta og Skafta sem mig minnir að hafi komið við sögu í einhverri myndasögubók sem ég las fyrir löngu. Tinnabók sennilega. Sigurður G. minnir mig hinsvegar á Tinna sjálfan hvernig sem á því stendur. Þetta með Skafta og Skafta var ég að hugsa um að nota í athugasemd einhvers staðar. Til dæmis hjá Stefáni Pálssyni. Mig minnir að hann sér forfallið myndasögufrík. Svo tímdi ég því ekki. Það er nefnilega óþarfi að vera að spandera góðum hugmyndum í blogg-athugasemdir hist og her. Nær að nota þær í alvöru blogg.

Hvað gerist svo ef ég hætti nú að blogga einn góðan veðurdag. Verður ekki algjör héraðsbrestur og allt í voða? Nei, ég verð víst að halda áfram hvað sem það kostar.