2855 - Málþófið mikla

2855 –  Málþófið mikla

Nei, ég er ekki dauður ennþá og ekki heldur hættur að blogga. Skoðarir mínar á fésbókinni og blogginu hafa lítið breyst. Hinsvegar hef ég verið í hálfsmánaðarfríi á Ítalíu, nánar tiltekið í Toscany-héraði lengst uppi í sveit. Þó ég hafi haft dágott internetsamband og getað horft á sjónvarp þegar mér sýndist áleit ég mig vera í fríi frá hverskyns bloggskrifum fréttum og þessháttar.

Svolítið hef ég heyrt af fréttum frá Íslandi og horfði meira á söngvakeppnina en ég er vanur. Þegar ég kom svo heim seint síðastliðið laugardagskvöld varð ég fljótt var við að um fátt er meira rætt en orkupakka númer 3 og Hatara sem tóku þátt í söngvakeppninni.

Enn virðast þeir miðflokksmenn hafa lag á því að koma sér í fréttirnar. Þó ég sé á móti orkupakkanum finnst mér kannski óþarfi að láta svona. Ef alþingi hefur í sínum óendanlega vísdómi ákveðið að málþóf sé viðurkennd aðferð hvers vegna mega þá ekki miðflokksmenn nota sér þetta vopn eins og aðrir? Þó mistekist hafi að koma þeim útaf þingi er ekki sjálfsagt að vera meðmæltur orkupakkanum þessvegna.

Svipað er að segja um Hatara. Þó þeim hafi mistekist að sigra í söngvakeppninni er ekki þar með sagt að þeir séu lélegir. Mér finnst þeir harla góðir þó sumir segi að ekki megi styggja Ísraela. Annars held ég að flestir Evrópubúar séu fyrir löngu orðnir hundleiðir á þessari söngvakeppni. Mér finnst hún aðallega vera fyrir algera sjónvarpssjúklinga.

Þegar ég á sínum tíma stjórnaði kapalkerfinu í Borgarnesi rétt eftir 1980 var ein vinsælasta spólan þar upptaka á svokölluðum Skonrokksþáttum. (Tommi og Jenni undanskildir) Þar var um að ræða safn af tónlistarmyndböndum. Eina stöð fann ég úti á Ítalíu á einhverjum gervihnettinum sem útvarpaði eingöngu gömlum tónlistarmyndböndum. Þau voru mun skárri en söngvakeppnin og satt að segja sú stöð sem ég horfði langmest á þessa Ítalíudaga mína. Engin myndbönd sem leikin voru á þessari stöð voru samt eins gömul og Skonrokksþættirnir, þó flest þeirra hafi verið frá því fyrir síðustu aldamót.

Að við skulum hafa látið alþingi hafa öll þessi völd er óskiljanlegt. Auðvitað þarf stjórnarandstaðan að hafa einhverja aðkomu að völdum í þjóðfélaginu. Hinsvegar á það ekki að skipta máli hvaða flokkur beitir því vopni sem málþófið vissulega er. Hvort ekki er hægt að sniða þennan agnúa af þingstörfunum er verkefni sem ríkisstjórnin í samstarfi við meirihlutann á alþingi sem stuðst er við þyrfti að athuga mjög vandlega. Þetta ástand er vissulega til skammar. Ríkisstjórnin virðist halda að hún auki styrk sinn í réttu hlutfalli við minnkandi traust almennings á þinginu og starfsemi þess.

Einhver mynd.