2593 - Æxlisbærinn Akranes

Eftir langa yfirlegu hef ég komist að því hvað það er sem hrjáir okkar vestrænu samfélög. Hvorki meira né minna. Ég er eiginlega búinn að leysa lífsgátuna. Eða svona næstum því. Maturinn sem við borðum er nefnilega alltof góður. Allt snýst um mat. Sennilega er þetta matgæðingum um allan heim að kenna. Sumir geta ekkert að sér gert, en borða næstum allt sem að kjafti kemur. Og auðvitað borða þeir meira ef maturinn er góður. Offita (sem stundum er nefnd lífsstílssjúkdómur) er alvarlegasta mein samtímast. A.m.k. hér á Vesturlöndum. Þessvegna er það sem aðrir vilja komast hingað þar sem maturinn er bæði ódýr og góður. Flóttamannavandamálið er nefnilega angi af þessu máli. Vitanlega viljum við vestræningjar (sko fjögur vöff í röð) ekki fá aðra með okkur að veisluborðinu. Þá má búast við því að við fáum minna.

Grimmdin í góða fólkinu á fésbók ríður ekki við einteyming. Nýlega ætlaði þingkonan Nichole Leigh Mosty að gera sig gildandi þar um slóðir, en var snimmhendis tekin alvarlega í karphúsið og hrökklaðist til baka. Bæði var það að hún var í vitlausum flokki. Vinstri-grænir þykjast nefnilega eiga bæði fésbókina og ríkisútvarpið eins og allir vita. Henni varð það líka á að gagnrýna bæði ríkisútvarpið og Mikael Torfason, sem er eiginlega alveg ófyrirgefanlegt í vissum kreðsum og þar að auki skrifaði hún ekki nærri nógu góða íslensku. Satt að segja alveg hræðilega. Stelpugreyið var eiginlega nánast tekin af lífi bæði af góða fólkinu á fésbók og af „virkum í athugasemdum“ á Stundinni svokölluðu, sem birti eins og ekkert væri sjálfsagðara upphaflega innleggið frá henni.

Á heimsvísu er víst hægt að búast við 71,4 ára aldri núna samkvæmt einhverri alþjóðlegri stofnun eða einhverju þessháttar. Þróunarríkin eru líklega að bæta mestu við sig í þessum útreikningi, en lönd eins og Sýrland sennilega minnstu. Sjálfur er ég víst kominn yfir þetta og er þannig séð á einskonar lánstíma. Sjálfsagt er Ísland frekar ofarlega á þessum lista eins og öllum öðrum.

Get ekki annað en hlegið. Ég ólst upp í Hveragerði innan um allar baneitruðu hveragufurnar og ætti samkvæmt því að vera löngu dauður. Nú er ég semsagt búsettur í æxlisbænum Akranesi og hef ekki einu sinni verið krabbameinsgreindur. Kannski er ég bara greindur. Mér finnst stundum að sjúkdómafólkið sjáist ekki fyrir. Kannski er þetta með krabbameinið sem leikur lausum hala á Akranesi nýtilkomið en satt að segja er það ekkert betra fyrir það.

Undarlegt með poppið. Tónlistarsérfræðingarnir þreytast ekki á að dásama það. Útvarpsblesarnir lesa upp það sem stendur á plötuumslaginu og þykjast voða gáfaðir. Virðast halda að popptónlistin sé það merkilegasta sem fundið hefur verið upp síðustu 500 árin eða svo. Ekki er ég þessarar skoðunar. Mér finnst þessi tegund tónlistar með því ómerkilegasta sem ég heyri. Þá er nú þögnin betri.

Eiginlega hefði mér verið nær að flýta mér ekki svona áðan. Nú er eiginlega kominn tími til að setja upp blogg aftur. Miðað við lengdina a.m.k.

Einhver mynd.

2592 - Nafn á einhverjum. Það gefst vel

Sumir þingmenn lesa upp langar greinargerðir eða ræður úr ræðustól alþingis og ég býst við að það sé samviskusamlega tekið upp á segulband eða bönd og svo skrifað upp af þartilgerðum riturum sem ómögulegt er að hafa aðgerðarlausa. Ef þetta er ekki atvinnubótavinna þá hef ég ekki hugmynd um hvað það hugtak þýðir. Þrátt fyrir öll þau leiðindi sem algengust eru í þingsal held ég að þingmenn sofni sjaldan í sæti sínu. Til þess hafa þeir sérstakar skrifstofur og svo geta þeir alltaf farið heim og lagt sig. Annars eru þeir ekkert öfundsverðir af hlutskipti sínu. Þeir ættu að bera ábyrgð á því sem þeir gera eða gera ekki. Gera það aftur á móti sjaldnast. Eru flestir annaðhvort í stjórnarliðinu eða hinu og haga sér samkvæmt því. Einstöku sinnum fá þeir að kjósa samkvæmt samvisku sinni. Og þá fer illa.

Trump núverandi Bandaríkjaforseti hafði hátt um það í kosningabaráttunni að hann ætlaði að skipa rannsóknarnefnd til að rannsaka „glæpi“ Hillary Clinton. Hversvegna þorir hann ekki að láta verða af því? Ýmislegt ætlaði hann að gera. Sumu af því hefur hann komið til framkvæmda. Hann kvartar reyndar undan því að flókið sé að afnema Obamacare. Sumt af því sem hann sagðist vilja gera rímaði ágætlega við stefnu Repúblicanaflokksins en ekki nærri allt. Það gæti hæglega orðið honum að falli síðar meir, að hafa ekki flokkinn óskiptan á bakvið sig.

Er Trump alveg trompaður? Þetta stríð hans um ferðabannið er að verða svolítið einkennilegt. Nú er hann búinn að banna fartölvum að ferðast í farþegarýminu hjá ákveðnum flugfélögum. Einhvern vegin er sprengjuhættan ekki nógu sannfærandi skýring því fartölvurnar mega ferðast í farangursrýmunum hefur mér skilist. Einhver af þessum grunuðu flugfélögum eru álitin stunda óhóflegar niðurgreiðslur svo hugsanlega er þetta bann í rauninni efnahagslegt.

Ja, hver Skollinn. Alltaf eru bloggin hjá mér að styttast. Þetta er ekki neitt orðið. Best ég hætti þessu bara. A.m.k. að rembast við að blogga daglega.

Einhver mynd.