2298 - Kjósum Pírata

Hef lengi haft það á tilfinningunni að ég sé einn af síðustu Móhíkönunum hérna. Tók mig því til um daginn (alveg nýlega samt) og taldi alla þá Moggabloggsvini mína sem bloggað hafa á þessu ári (2015). Þeir reyndust vera 35 og var það mun hærri tala en ég átti von á. Samt er það svo að ég reikna ekki með að það séu margir sem hafa bloggað jafnlengi og jafnmikið og ég hér á Moggablogginu. Ég er ekkert stoltur af þessu, því þetta er einkum vegna leti. Það er fínt að láta aðra sjá um öll vandamálin en þurfa ekkert að gera sjálfur.

Ef ég á að reyna að lesa í pólitísku spilin þá held ég að núverandi ríkisstjórn sé einhver sú versta sem hér hefur setið. Sama er að segja um alþingi. Mig grunar að aldrei hafi slíkt samansafn minnipokamanna verið þar. Ekki get ég fengið mig til þess að reyna að muna eftir þeim öllum. Er þetta ekki alltaf sagt? Mest fer þetta að sjálfsögðu eftir skoðunum þess sem lætur þetta í ljós. Það er líka til siðs að ríkisstjórnir hafi lítið fylgi í skoðanakönnunum og lítið að marka það. Við þessu er ekkert að gera. Ábyrgðin er þeirra sem kusu þá flokka sem ríkisstjórnina mynda.

Góð útkoma Pírata í síðustu skoðanakönnun er alls ekki óvænt. Á margan hátt hagar sá flokkur sér eins og nýtt og ferskt afl. Þó hefur lítið reynt á samstöðuna í flokknum. Hinir þingflokkarnir eru meira og minna fastir í gamla skotgrafahernaðinum. Vinstri flokkarnir, Samfylkingin og Vinstri grænir, eru bara alveg að hverfa og forsætisráðherrann stjórnar minnsta flokknum.

Mér finnst froststillurnar sem verið hafa undafarna daga ekki sem verstar. Ágætt er að fá nokkra daga í röð sem eru líkir hver öðrum hvað veðurfar snertir. Auðvitað verður frostið og íshrönglið leiðigjarnt til lengdar. Vonandi kemur vorið bara hægt og rólega úr þessu. Eiginlega er ég alveg búinn að fá nóg af umhleypingunum í veðrinu.

Kannski eru fésbókarvírusar að verða þeir vinsælustu allra. Varla líður sá dagur að ekki fari einhverjir á kreik. Sennilega er þetta gert til þess að sem flestir verði afhuga fésbókinni. Sjálfur er ég u.þ.b. að gefast upp á henni. Dulbúningar vírusanna eru sífellt að verða betri og betri sýnist mér. Á endanum kann þetta að verða til þess að fésbókin leggist alveg á hliðina. Hvað veit ég. Hættulegast af öllu er líklega að gera eitthvað sem maður er ekki alveg viss um hvaða áhrif hefur. En hvenær er maður viss um það?

Mér finnst það óttalegur aumingjaskapur hjá bönkunum að geta ekki falið ofsagróðann betur. Eiglega er það alveg furðulegt að þeir skuli láta þetta sjást svona vel. Þó fjölmiðlarnir séu misheppnaðir að mörgu leyti þá hefur þeim tekist vel í því efni að gera fjármálafyrirtækin, og þarmeð bankana, að óvinsælustu fyrirtækjum landsins. Bankarnir eru sannkölluð einokunarfyrirtæki og keppast við að gera starfsemi sína sem óskiljanlegasta. Ef ég hefði önnnur úrræði mundi ég að sjálfsögðu geyma þessa litlu peninga sem ég á og fæ mánaðarlega frá lífeyrissjóðum og ríkinu annarsstaðar en hjá bankamafíunni. Bankastarfsemi og túristaveiðar, tvær mestu svindlgreinar landsins, eru jafnframt þær umsvifamestu. Eða það hefur mér fundist. Læt svo útrætt um þetta mikla mál.

Allskyns hjálækningar eru mikið í tísku núna. Auðvitað þykjist ég vera voðalega vísindalega sinnaður en get samt ekki neitað því, að sumt af því sem boðið er framhjá hefðbundnum lækningum verðskuldar vissulega nánari skoðun. Annars er þetta svo hættulegt umfjöllunarefni að sennilega er skást að halda sér saman.

Ský.